CLR: Mban qëndrim publik në lidhje me situatën e fasonerisë në Krujë

Qëndrim publik i CLR në lidhje me fasonerinë në Krujë në lidhje me cfarë po ndodh me shëndetin dhe jetën e punonjëseve të fabrikës së fasonerisë në Krujë? Kjo fasoneri rezulton si vatra më e madhe aktive e përhapjes së infeksionit Covid 19 në zonën e Krujës dhe Kurbinit.

Hetimi i situatës dhe historikut epidemiologjik është një detyrim i pashmangshëm në situatën në të cilën gjendemi por a është ky i vetmi hetim që duhet kryer në ndërmarrjet në të cilat është lejuar puna? Pyetjet e tjera të rëndësishme që CLR me vendosmëri ngre, janë si më poshtë:

• A ka patur një kontroll të vazhduar nē këto njësi prodhimi nga ana e Inspektoratit Shtetëror Shëndetësor dhe atij të Punës?

•A ka patur një këqyrje paraprake të qendrave të punës para rifillimit të punës me qëllim të rivlerësimit të standardeve të sigurisë, distancës së lejuar në varësi të sipërfaqes, rikimpozimit të vendeve të punës në rast se vlerësohet e nevojshme, shmangien dhe eliminimim e mjeteve ose pajisjeve/lëndëve të punës të cilat mund të shtonin në mënyrë eksponenciale rrezikun e infektimit?
• Sa të informuar janë punëdhënësit dhe punëmarrësit për mënyrën e re të të punuarit? A ekziston Këshilli i Sigurisë dhe Shëndetit në punë në këtë fabrikë? A është konsultuar ai në situatën e krijuar dhe a ka qenë pjesë e këshillimeve dhe vendimmarrjes për hartimin e rregulloreve të reja të punës?

•A ka sindikatë brenda kësaj fabrike? Nëse po, cila është ajo dhe çfarë masash ka marrë për t’i ardhur në ndihmë anëtarësisë së vet?

•Si mbahen nën presion nga ana e autoriteteve të linjës punëdhënësit dhe punëmarrësit për të mos rënë në zakonet e natyrshme dhe të ngulitura thellë të të punuarit të para Covid-19, pra për të mos ulur vigjilencën dhe përgjegjshmërinë ndaj ekzistencës së rrezikut?

•A nuk duhet të ketë një nismë të qeverisë për të ndihmuar bizneset prodhuese ose ato njësi pune me përqendrim të lartë punonjësish me masat mbrojtëse ndihmëse si doreza, maska, detergjentë, etj?

Sipas legjislacionit shqiptar të punës, garantimi i mjeteve mbrojtëse individuale dhe kolektive janë vërtet detyrim i punëdhënësit, por sa është barra me të cilën po përballet biznesi këtë kohë dhe a është ai në gjendje ta mbartë këtë barrë?

Këto pyetje dhe të tjera dëshirojmë të vendosim para syve dhe veshëve të institucioneve përgjegjëse të cilët megjithë gatishmërinë e lartë dhe eficencën në përballimin e situatës së krijuar, nuk mund dhe nuk duhet të veprojnë më të vetëm dhe të pakonsultuar me grupet e interesit. Edhe sa kohë mendoni ju se do të vazhdojmë pa punuar?!

Jo edhe për shumë, është e qartë. Vëmendja, për këtë arsye duhet tashmë me vend të kthehet edhe ndaj politikave në vendin e punës, thënë më thjesht: Si do të vazhdojmë të punojmë pa dëmtuar jetën tonë dhe të atyre që na rrethojnë?!